Hoe leer je een nieuwe woonomgeving goed kennen? Door er te gaan werken! Elsbeth Schmeisser werkte 18 jaar lang op een basisschool in Pijnacker. Toen ze met haar man verhuisde naar Zieuwent in de Achterhoek, wilde ze graag weer aan de slag als leerkracht. Als PON pooler doet Elsbeth niet alleen ervaring op bij verschillende scholen in de regio, maar verkent ze ook de prachtige omgeving!
Fantastisch werk
“Ik vind het werken als pooler echt fantastisch!” zegt Elsbeth. “Ik zie het als mijn eigen snoepwinkeltje. Ik mag overal rondsnuffelen en ervaring opdoen. En telkens als ik in de auto naar een nieuwe school rijd, dan denk ik weer: ‘Wat is het hier mooi!’ Na zo’n rit kom ik uitgerust en euforisch op de school aan.”
Improviseren
“Het klinkt misschien gek, maar ik durf nu pas te zeggen dat ik een goede leerkracht ben. Op de school in Pijnacker werkte ik zo lang, dat ik alles op de automatische piloot deed. Als pooler kom ik steeds weer in een nieuwe situatie en moet ik daarmee omgaan. En dat betekent vaak flink improviseren. Maar gelukkig gaat me dat goed af!”
Spannend
“Toen ik net bij PON begon, vond ik het werk wel spannend. Ik was behoorlijk zenuwachtig. Maar ik heb gemerkt dat het goed werkt als je open bent naar de leerlingen en ook wat over jezelf vertelt. Kleuters moeten vaak erg wennen aan een nieuwe juf. Als ik dan vertel dat ik het ook spannend vind, dan is het ijs snel gebroken. En ik laat kinderen in hun waarde. Ik leg niemand wat op, maar doe veel in overleg.”
Heldere schoolvisie
Elsbeth leert elke dag wat bij. “Ik kwam een keer bij een school, waar ik in moest invallen in een klas, waar de groepen 1, 2 en 3 gecombineerd waren. Ik dacht even ‘Help!’, want deze combinatie kom je niet vaak tegen. Maar het bleek dat deze school bewust voor deze groepssamenstelling had gekozen. Alles was zo goed geregeld en het werkte perfect! Ik leerde daarvan dat als je schoolvisie staat, je veel kan bereiken.”
Gezien
Bijzonder aan PON vindt Elsbeth, dat je echt gezien wordt. “Bij PON werken heel veel poolers, maar toch kennen de PON-medewerkers iedereen. Ze zijn heel geïnteresseerd. En ik waardeer de bijeenkomsten die ze organiseren. Met het kerstfeest zie je bijvoorbeeld weer bekende gezichten. Ik kan wel zeggen dat ik me inmiddels een échte PON’er voel!”